Lovstvo
Divljač je za lovstvo prirodni izvor djelatnosti, bez obzira koje pobude su preovlađujuće. Divljač kao prirodno bogatstvo uljepšava našu okolinu, ona je biološko nasljedstvo kojim raspolažemo, ukras i izgled našeg staništa, kao i mogućnost da je kasnije koristimo, radi razonode i aktivnog odmora u prirodi.
Prirodni izvori dobara moraju se zaštiti, prirodna bogatstva moraju se čuvati. Lovstvo je ekološka disciplina, koja se bavi živim bićima, proučava odnose između bića i njihove okoline, tako što vrše istraživanja dejstava: okoline na živa bića, dodira i socijalnih uzajamnih odnosa, istražuje okolinu i stanište.
Da bi jedna populacija mogla postojati ona mora imati biološku samostalnost. Ekološku strukturu jedne populacije pod određenim uslovima odlikuje: brojnost (gustina), prostorni raspored (teritorija), odnos polova, starosna struktura, unutrašnje i međupopulacione veze, stadno porodično ustrojstvo, natčinjenost i potčinjenost. Svaki dio ekološke strukture populacije je podjednako važan i svaki poremećaj bilo koje od njih dovodi do gubitka biološke postojanosti.
